Home Bots & Business Verslag: SAS D[N]A Café met RoboValley in teken van Symbiotic Robotics

Verslag: SAS D[N]A Café met RoboValley in teken van Symbiotic Robotics

door Pieter Werner

SAS Open D[N]A Café op 4 maart stond in het teken van symbiotische robotica, waarbij de interactie tussen mens en robot centraal staat. De host van dit café, Arthur de Crook, ging in gesprek met het Delftse RoboValley, een wereldwijde robotica community aangestuurd door het robotica instituut van de TU Delft. RoboValley wil de ontwikkeling van intelligente robotica stimuleren door de samenwerking tussen het bedrijfsleven, de overheid en de academische wereld te vergroten.

Intelligente robotica kenmerkt zich door de interactie met mensen
Robots hebben een bepaald niveau van cognitie nodig om met of tussen mensen te kunnen werken. Als we de interactie tussen robots en mensen kunnen verbeteren, zullen mensen meer en beter gebruik willen gaan maken van de mogelijkheden van robots. Het streven is om een zogenaamde symbiotische relatie tussen mens en robot te creëren. Dat wil zeggen dat ze van elkaar afhankelijk zijn, goed kunnen communiceren en veel meer kunnen bereiken door samen te werken.

Vijf fundamentele ontwerpprincipes voor intelligente robotsystemen
Op dit moment kun je robots nog niet echt intelligent noemen. Ze zijn doorgaans gericht op het uitvoeren van een enkelvoudige taak en kunnen hooguit rudimentaire beslissingen nemen, zoals  links- of rechtsaf slaan. Volgens Jaimy Siebel, Managing Director van RoboValley, zijn er vijf fundamentele ontwerpprincipes waaraan robotsystemen zouden moeten voldoen om als intelligent te worden beschouwd:

  • Ze moeten veilig en betrouwbaar zijn;
  • Zeer responsief zijn, zodat iedereen ze kan aansturen en ze in staat zijn om commando’s op te volgen door deze te vertalen in taken;
  • Transparant in hun besluitvorming, zodat het duidelijk is waarom een robot een bepaalde keuze maakt, het gedrag uitlegbaar is en de mens de (uiteindelijke) controle behoudt;
  • De robotsystemen moeten veelzijdig zijn, in staat zijn om meerdere taken uit te voeren en taken over te nemen van andere actoren – robots of mensen – als dat nodig;
  • En last but not least zichzelf en ook ons uitdagen om op een manier samen te werken die aanzet tot het ontwikkelen van nieuwe vaardigheden en manieren van handelen.

Robots als onderdeel van een ecosysteem
Wanneer we over robotica nadenken, is het belangrijk om naar het hele systeem te kijken: mensen en machines samen. We moeten niet naar één persoon kijken en vragen hoe een machine zijn of haar werk kan verbeteren. In plaats daarvan moeten we kijken naar werk als onderdeel van een geheel ecosysteem, mensen en machines en de omgeving (context) samen, en ons afvragen hoe we het allemaal beter kunnen maken voor alle betrokkenen. Met andere woorden, je moet het hele proces ontwerpen volgens de hierboven uiteengezette ontwerpprincipes. Zo kunnen robots op een veilige en relevante manier onderdeel worden van ons dagelijks leven.

Van lab naar real-life
Het is relatief eenvoudig om robotsystemen geïsoleerd te ontwerpen, in een lab. Het is echter veel moeilijker om ze in het echte leven te laten werken, buiten het lab. Het duurt ook lang om robots te ontwikkelen die in het echte leven werken als je in een lab begint. RoboValley werkt daarom aan het ontwikkelen van zogenaamde worklabs. Het wil robots maken in nagebouwde werkomgevingen die de echte wereld nabootsen, inclusief alle sociale aspecten. RoboValley wil hiermee de ontwikkelingscycli verkorten en de toepasbaarheid van robotica in ons dagelijkse leven vergroten.

Geïnteresseerd in het terugkijken van dit D[N]A Café? Volg deze link.

Misschien vind je deze berichten ook interessant